Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi’nin Kaldığı Ev ve Oda
18/03/2014.
Kıymetli dostlar,
Muhterem Hocaefendi’nin hemen her röportajından sonra bir kısım çevreler kasıtlı olarak ev içi ayakkabısı, seccade, rahle, tablo gibi bazı fiziki objeleri devreye sokup tartışma konusu yapıyor ve Hocamızın çok önemli açıklamalarından ziyade o hususların gündemi işgal etmesi için adeta çırpınıyorlar.
O türlü kötü niyetlilere cevap vermek bir açıdan tuzaklarına düşmek manasına geliyor. Bu itibarla da elden geldiğince röportajın içeriğini gündemde tutmak ve çarpıtılıp dile dolanan mevzulara hiç girmemek gerektiği inancındayım.
Bununla beraber, aldığımız yoğun mesajlara ve hiçbir kötü niyeti olmadan sadece işin aslını merak edenlere hürmeten birkaç hususu tavzih etmek istiyorum:
1. Garaz bataklığında çırpınıp duran bazı kimseler, herkesi kendi dünya tutkuları ve yaşama arzuları zaviyesinden değerlendirerek çiftliklerden, villalardan, lüks hayattan ve şatafattan bahsedip dursalar da, Hocaefendi tam 15 senedir şu tek odacıkta sabahlıyor akşamlıyor.
2. Hocaefendi’nin odası bir paravanla ayrılmış iki bölmeden oluşuyor. Birinci kısım ilk resimde gördüğünüz çalışma masasının ve kitaplarının da yer aldığı bölüm. İkinci kısım ise, yatak, teheccüd mushafı ve ekseriyetle kullandığı seccadesinin olduğu kısım. (Maalesef bazıları yatağın ayak yönündeki tabloları bile karalamak için kullandılar. Keşke haram hatta mekruh bile olmayan, sadece edepten sayılan bir konuya gösterilen hassasiyet (!) yalan, gıybet, iftira, yolsuzluk, hırsızlık ve her türlü haramiliğe karşı da ortaya konsaydı. Kaldı ki -resimde de göreceğiniz üzere- Hocaefendi’nin ayakucunda bir ağaç işleme bulunmaktadır; hem o hem de ayak hizasının sağında kalan “Vemâ tevfîkî illâ billah” ayeti aynı hassasiyetle insan boyundan yükseğe yerleştirilmiştir.)
4. Dahası bu oda, geçen seneye kadar, Türkiye’de olsa yirmi-otuz kişinin kalacağı bir öğrenci yurdu bile yapılamayacak kadar namüsait bir binada yer alıyordu.
5. Yukarıda gördüğünüz bina -14 yıl boyunca- geçen seneye kadar bu haldeydi. Genel itibarıyla, bulunduğu yerin imar planına göre sadece sekiz-on insanı bağrında barındırabilecek şekilde inşa edilen bina, kaderin cilvesiyle gelip kanatları altına sığınan misafirlerini kaldırabilecek özelliklere sahip bulunmuyordu. Öyle ki, onun uzun süreli bazı mihmanları ancak çatı katında, tavan arasında minik barınaklar kurmak zorunda kalıyordu. Ne namaz kılınan salon ne de yemekhane konuklarına rahat nefes aldırıyordu. Kimi zaman mahcup bir talebenin “Lütfen secdeye giderken dizlerinizi hızlı vurmayın; yoksa…” sözü duyuluyor; müttaki evimizin de haşyetle secdeye gitmesinden korkuluyordu. Evet, bu binada ne ses ne de ısı yalıtımından bahsetmek mümkün oluyordu… Odalar arasına çoğu sonradan çekilen duvarcıklar ne mahremiyeti mümkün kılıyor ne de sıcaklık ayarına imkan tanıyordu. Bundan dolayı geçen sene evimizde birkaç ay tadilat yapıldı; istinat direkleri güçlendirildi, yemekhane biraz büyütüldü ve bina şu hali aldı.
6. Muhterem Hocamız yukarıdaki resimlerde gördüğünüz binadan ve asıl odasından yalnızca birkaç ay tadilat ve tamirat sebebiyle ayrı kaldı. O süre içinde yandaki binada şu odada ikamet etti. (Taşındığımızı belirttiğim mesajımı ve o günlerde yine benzer mevzular konuşulunca bu geçici odanın resimlerini yayınladığımı dikkatli kardeşlerimiz hatırlayacaklardır.)
7. Son bir husus: Bazı art niyetli gazete ve İnternet sitelerinin sürekli “malikane” olarak gösterdiği aşağıdaki bina, Golden Generation Worship & Retreat Center’a ait ibadet, sosyal aktivite ve inziva merkezidir. Hocaefendi burada kalmamaktadır. Muhterem Hocamız sadece Bamteli sohbeti ve Cuma namazlarına o binaya gidip gelmektedir.
Başta da ifade ettiğim gibi; önyargılı ve suizanna kilitli insanların bu açıklamalarla ikna olmayacakları ve belki bunları da başka çarpıtmalara vasıta kılacakları muhtemeldir.
Dost ve arkadaşlarımı muhatap aldığımı ve ehl-i insafın hakikati vicdan süzgecinde değerlendireceğine inandığımı da belirtmeliyim.
Osman Şimşek
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder